De mambo (dans) is een Cubaanse dans en muziekvorm.
De dans behoort tot de Latijns-Amerikaanse dansen en is ontwikkeld in Cuba met als verre voorouder de oorspronkelijke rumba.
De naam komt van een gelijknamig muziekstuk gecomponeerd door Orestes en Cachao López, rond 1938, en is tevens de naam van een Haďtische Voodoo priesteres.
Het muziekstuk was een danzon waarin verscheidene ritmes uit Afrikaanse volksdansen werden gecombineerd.
De blinde orkestleider Arsenio Rodriguez was belangrijk voor de ontwikkeling van de mambo en andere Cubaanse muziek.
Hij verbreedde de ritmische sectie van de traditionele Cubaanse conjunto en voegde er meer koperinstrumenten aan toe.
Zijn arrangementen tonen ook een duidelijke invloed van de Amerikaanse big band swing waardoor de muziek internationaal populair werd.
De dans is ritmisch gelijk aan de langzamere bolero, maar heeft complexere danspatronen.
De mambo heeft een 4/4 maatvoering. In de basispas begint de heer met de linkervoet vooruit, dan wordt het gewicht teruggebracht op de rechtervoet, op tel drie wordt de linkervoet zijwaarts geplaatst.
Deze laatste pas wordt echter trager gedanst zodat er op vier geen pas komt.
Zoals in vele Latijns-Amerikaanse dansen moeten de heupen ritmisch bewegen. De mambo wordt uitzonderlijk ook wel op de twee gedanst, beginnend op tel twee van de muziek zoals dat ook in de salsa gedaan wordt.
De Cubaanse orkestleider en componist Perez Prado maakte rond de jaren '50 veel wereldhits.
De dans is eind jaren '80 opnieuw heel populair geweest dankzij de film Dirty Dancing, waarin Patrick Swayze deze dans op romantische wijze aan Jennifer Grey leert.
De muziek waarop de mambo wordt gedanst is levendig en heeft standaard 45 à 47 maten per minuut.
|
