Een letselschade wordt vaak zonder tussenkomst van een rechter geregeld. Bij volledige aansprakelijkheid betekent dit dat de kosten van de belangenbehartiger volledig verhaald worden en de behandeling in beginsel gratis is. In het geval dat de partijen er niet uitkomen en de verzekeraar bijvoorbeeld te weinig biedt, waardoor de belangen van cliënt onvoldoende gewaarborgd zijn, kan een civiele procedure, ofwel de gang naar de rechter, noodzakelijk zijn. De kosten van de advocaat, medische specialisten, griffierechten et cetera zal het slachtoffer in beginsel zelf moeten voldoen. De kosten kunnen snel oplopen tot wel tienduizenden Euro's. Bij no-cure-no-pay neemt de LSA (LetselSchadeAdvocaat) dit risico van de cliënt over. Hiervoor wordt een beperkt percentage van het schadebedrag in rekening gebracht, de fee. No-cure-no-pay vormt dan een soort verzekering tegen advocaatkosten. De kosten van deskundigen en dergelijke worden dan ook dooreen LSA gefinancierd. No-cure-no-pay is een methode waarmee men verantwoord en voorzichtig moet omgaan. Alle zaken waarin no-cure-no-pay een oplossing kan bieden worden dan ook in het onderling overleg met alle experts besproken. Per zaak kan dan ook een zorgvuldige afweging worden gemaakt van de te lopen risico's, het financiële belang en ook het percentage dat er aan cliënt wordt gevraagd. Na deze zorgvuldige afweging zal aan een cliënt goede voorlichting worden gegeven en worden er meerkeuzemogelijkheden aangeboden. Afspraken van de rechten en plichten worden schriftelijk vastgelegd in een overeenkomst.